practising general clinic as a physician treating patients, so
they both are fake "Drs". That is justifications for this post.
Anyway I think posting this essay is justified although some
of villains who killed fellow Burmese might not even had
high school education. But my agenda for this blog is to
serve my country in a way I could and so that justifies
exposing barbaric acts by amplifying it in social media.
I wonder "Why did they ေခါင္းျဖတ္?" Following barbaric
practices of Pa Htwes (step-father) KNU to appease them?
Read the high lights of what ပန္းခ်ီထိန္လင္း wrote below:
' ေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္မ်ားခမွ်ာ မိမိတို႔ ဖမ္းဆီးထားေသာ
တရားခံမ်ားအား ရိုက္ႏွက္ျခင္းျဖင့္သာ အပန္းေျဖရရွာေလသည္။”
အေစာပိုင္းမွာ သူသီဆိုတဲ့ သီခ်င္းကေတာ့ “တိမ္တမာန္” သီခ်င္းပါ။
အသတ္ခံရကာနီး ရက္ပိုင္းေတြမွာေတာ့ မင္းမင္းလတ္ရဲ႕ “ယုဇနပင္
နဲ႔ ဖဲႀကိဳး၀ါ” သီခ်င္းကို သီဆိုသဗ်။
တပ္ရင္းမွဳး ဦးေအာင္သန္းဆိုတဲ့ က မီးပံုႀကီးထဲက ထင္းစႀကီး တခုကို
ေကာက္ယူၿပီး သီခ်င္းဆိုေနတဲ့ မငယ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ထိုးထည့္ပါေရာဗ်ာ။'
ကိုခ်ိဳႀကီးက ကိုယ္ခံပညာထဲက (ကရာေတးထင္ပါတယ္) သင္တန္း ဖြင့္
ခဲ့ဖူး တာေၾကာင့္ သူ႔ကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ႏိွပ္စက္တာကို ခံခဲ့ရသဗ်။
ေနာက္ဆံုးေတာ႔ ကိုခ်ိဳႀကီး လက္ကို ခုတ္ျဖတ္ခဲ့တာပါပဲ။
ကိုေက်ာ္ေ၀ဟာ ညွင္းဆဲမွဳေတြေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္သူ ေထာက္လွမ္းေရးပါလို႔ ၀န္ခံထြက္ဆိုခ႔ဲရေပမယ္႔ ေနာက္ဆံုး သတ္ကာနီးမွာေတာ့ … “ေက်ာ္ေ၀ဟာ ေတာ္လွန္ေရးသမား စစ္စစ္ကြ၊ ေက်ာင္းသား စစ္စစ္ကြ” …
လို႔ ေၾကြးေၾကာ္ၿပီးမွ အသတ္ခံသြားခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္နဲ႔ တေန႔တည္း ကြက္မ်က္ခံခဲ့ရတဲ့ မခင္ခ်ိဳဦး
ဟာ အသက္အရြယ္နဲ႔ မမွ်တဲ့ ေလာကဒဏ္ကို ရင္ဆိုင္ သြားခဲ့ရသဗ်။
ငါ႔သားကို ေတာထဲမွာ ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္ခဲ့တဲ့ေကာင္ေတြပဲ
လို႔ ပစ္မထားတဲ့ ဦးက်ာႀကီး ကို ပိုလို႔ေလးစားမိပါတယ္။'
http://www.myanmarexpress.net/2012/01/blog-post_461.html
No comments:
Post a Comment
Note: only a member of this blog may post a comment.